Zeytin Kokulu Şiir

Zeytin kokulu pazar sabahları düşledim hep seninle.
Sana geldiğimde tüm günahlarımdan arınmıştım.
çocuk olmuştum
baştan aşağı papatyaydım.
Kucağına yatıp bulutlara gizlenmiş şekilleri arardım.
Kırlangıçlarımla,
Ebabillerimle
tanıştırdım seni
Tenini, havai fişeklerin süslediği geceliklere bezemiştim.
Bildiğim tüm İstanbul masallarını anlattım rüyalarına.
İçimdeki son çocuk bahçesinin salıncaklarında salladım seni.
Ateş böcekleri topladık kavanozlara
Kızkulesi şahitti en mahrem anlarımıza.
Çocukları sevdik,
Annesi…
Babası olduk.
Lalezar`ı aradık Süleymaniye`nin gölgesinde.
Yaz yağmurlarını örttük üzerimize.
Renklerini paylaştık gök kuşağının…
Yağmur dindi…
Renkler soldu…
Biz bittik…

 

Hep giderler