Sevgili Osman Sayhan abimin 2004 yılından kalma hatırası. Bir kez daha teşekkürler Osi.
Ayrılığı seçtin mi her şeyi götüreceksin yanında… Geriye hiç bir şey kalmayacak… Söylenmemiş sözler kalmamalı bıraktığın yerde… Gittin mi adamakıllı gideceksin. Hiç bir özlem kalmamalı dönüşleri emziren…Büyük olmalı ayrılık… Uçsuz bucaksız, dursuz duraksız olmalı… Telefonun numaraları sesime düşmemeli, yolların yoluma değmemeli… Hiç bir anıya, hiç bir dizeye, hiç bir şarkıya yenilmemeli ayrılık… Şiirler okununca unutulmalı, hasret dokununca uyutulmalı… Rakının, şarabın diktasında titrerken yürek, gözyaşlarının debisi arttığında, gece inmişken ayak parmaklarına kadar, yahut gün doğarken, yatağının diğer yastığındaki boşluk tecavüz ederken gözlerine, ne bileyim tek başına yiyeceğin sofrana iki kişilik servis açtığında susacaksın, duracaksın… Gitmenin hakkını vereceksin…Ayrılık gurur duymalı seninle… Gidersen, sözün ayaklarına geçiyorsa, ayakların yakınımdan geçmeyecek… Ayrılığı seçtin mi büyük olacak ayrılık!
Osman Sayhan
Fotograf Tuğushan